Bu Blogda Ara

Arşiv

Kıskandalya


Gün geçmiyor ki bir ülkenin daha bizi kıskandığını duymayalım.
Önce Almanya’nın bizi kıskandığını duyduk. Sonra Avrupa Birliği ülkelerinin bizi kıskandıklarını devlet büyüklerimiz ifade etti. Daha ötesini de söylediler, Batı komple bizi kıskanıyordu! Tabiî, Ortadoğu’da oyun kuruculuk rolünü üstlenip yaprak düşüş vizelerini biz dağıtmaya başlayınca, kuzeyimizdeki Rusya ve doğumuzdaki İran da bizi kıskanmaya başladı.

Kıskanılan bir ülke olmak bize gurur veriyor. Tabiî, gönül isterdi ki sadece imrensinler. Heyetler gönderip incelemeler yapsınlar. “Peki, bizim en çok neyimizi kıskanıyorlar?” derseniz, öncelikle havalimanlarımızı ve en çok da daha yapımı süren üçüncüsünü. Sonra yol (özellikle duble olanlarını) ve köprülerimizi, Londra ile Pekin’i birbirine bağlayan tünellerimizi, ekonomik gelişmişliğimizi… Sırf ekonomimizi çökertmek için doları yükselttikçe yükselttiler. Kendi kendine yeten nadir ülkelerden biri iken, bizi arpa, buğday, saman ve daha bir çok tarım ürünü ithal edecek hale getirdiler. İşsizlik oranlarımız yükselsin diye bazı fabrikalarımızı ve işyerlerimizi kapattırdılar. Yeter ki bir insanın içi fesat olsun, en olmayacak şeyi bile kıskanıyor. Meselâ, Suriye’de gerçekleştirdiğimiz Şah Fırat Operasyonu sonrasında içerisinde dönemin başbakanının da olduğu savaş odası görüntüleri basına verilmişti. Kıskanç Putin hemen akabinde nazire yapar gibi üç katlı ve devasa Rus savaş odasının görüntülerini yayınlattı.

İçerde ise maalesef skandal haberleri bitmiyor. Gazeteciler hapishanelere tıkılıyor. Somut delilleri bırakın, bazılarının hakkında iddianame bile hazırlanmamış olabiliyor. İhbar mektupları ve istihbarat raporları yeterli sayılıyor. İnsanlar suç işlememiş olsalar bile KHK’larla işlerinden çıkarılabiliyor.

16 Nisan’da yapılacak anayasa değişikliği referandumunda “hayır” oyu vereceğini duyuran bütün sivil toplum kuruluşları her gün farklı bir yerde engellemeyle karşılaşıyor. Keyfi bir şekilde toplantıları ve panelleri iptal ediliyor. Yeni Asya Vakfı’nın her yıl tertiplediği Risale-i Nur eksenli kongresinin bu yıl yapılacak 12.’si de aylar öncesinden organizasyon bilinmesine ve salon ücretinin ödenmesine rağmen iptal edildi. Anadolu Gençlik Derneği (eski adıyla Millî Gençlik Vakfı) ve Furkan Vakfı gibi muhafazakâr oluşumlar da aynı muameleden nasibini alıyor. MHP’li muhalif Meral Akşener, Sinan Oğan ve Yusuf Halaçoğlu gibi isimler yine bu tarz engellemelerle karşılaşıp üstüne fizikî saldırılara da maruz kalanlardan. Saadet Partisi de kendilerine salon tahsis edilmediğinden ve keyfi engellemelerden şikâyetçi.

Politik gündemle ilgisi olmayan bir skandaldan da söz etmek istiyorum. 1 Mart 2017 tarihli Gazete Duvar haberine göre; Van depremi sonrası Sakarya’ya yerleşen ve babası kanser hastası olduğu için çalışmak zorunda kalan 16 yaşındaki bir çocuk, yaşı tutmadığı için amcasının oğluna ait kimliği kullanarak bir baraj inşaatında çalışmaya başladı. İnşaat alanında yerde bulduğu tesbihe benzeyen ve hoşuna giden bir cismi, izin alarak cebine koydu ve evine götürdü. Tesbihe benzeyen bu cisim, baraj inşaatında radyografide kullanılan ve radyoaktif özellikli iridyum kaynağıydı. Çocuk eve gidinceye kadar arka cebinde bu cismi taşıdı. Ev halkına gösterdi, onlar da kısa bir süre bu maddeyle temas ettiler. Etkisini hemen gösterip vücudunda yanıklar ve yaralar oluşunca hastaneye gitti ve durum anlaşılıp bölge karantinaya alındı. Bu cismin etkisinin aynı anda 300 bin röntgen filmi çekilmekle maruz kalınacak radyoaktif etkiye eşit olduğu söyleniyor.

Tek bir skandal değil; çocuğun çalışmak zorunda kalması, çalışabilmek için usûlsüzlük yapması ve kimsenin bunu fark etmemesi, radyoaktif bir maddenin yere düşürülmesi, yerde bulunan maddenin ne olduğunu kimsenin bilmemesi ve alınmasına izin verilmesi hususlarının her biri ayrı birer skandaldır. Doğrudan temas edenler bir yana, çocuğun seyahat ettiği ulaşım araçlarındaki kişilerin bile kanser riski ile karşı karşıya olduğu bildiriliyor.

Dışarıdan bakanların kıskandığı ve içerdekilerin skandallardan yaka silktiği bir ülke olmak da bir skandaldır. Böyle bir ülkeye isim bulmak gerekirse “Kıskandalya” derim ben. Radyoaktif, gazete aktif ve bürokrasi aktif özellikli bir cisim, “millî iradeyum” diyerek kendini dillerde zikir ve ellerde tesbih olarak dolaştırmaya devam ediyor. Uzaktan bakınca parlak duran, temas edeni yakan bir cisim bu. Rabbim, kanser olmadan kurtulmayı nasip etsin.
Link: http://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/kiskandalya_426846

Stephen, how king?

Dünyaca ünlü fizikçi Stephen Hawking, insandaki saldırganlık iç güdüsünün teknoloji ile çok yıkıcı bir hal alabileceğini söyledi, bunun önüne geçebilmek için bir çeşit “dünya hükümeti” kurulmasını teklif etti.
Teknoloji cidden korkunç bir hızla ilerliyor. Nanoteknoloji, kuantum fiziği, moleküler biyoloji gibi bütün alanlarda görülen bilimsel gelişmeler, yıllar önce hayal bile edilemeyen hızlarda hareket edebilen araçlar, uzay seyahatleri, uydu teknolojileri gibi her geçen gün daha çok sayıda faydalı ürünün ve icadın ortaya çıkmasını sağlıyor. Özellikle bilgi teknolojilerinin uygulamaları hayatımıza en kolay akseden ve günlük hayat akışını etkileyenlerden. Televizyon, bilgisayar ve telefon internet bağlantıları ile güçlendikçe alışkanlıkları da kendi varlıklarına göre şekillendirmeye başladı.

Buzdolabı, çamaşır makinesi, koltuk, kapı, çatal-kaşık, tencere, ayakkabı, kalem ve aklınıza gelen her türlü nesnenin akıllı, öğrenebilen, kendilerine verdiğiniz komutları işletebilen ve diğer eşyalarla gerektiğinde iletişime geçebilen bir yapıda olduğunu düşünün. Sabah işyerinde bulunmanız gereken zamanı bilen saatiniz, meteoroloji ve trafik yoğunluğuna bakarak ve sizin de alışkanlıklarınızı da göz önünde bulundurarak en uygun zamanı hesaplayıp sizi uyandırıyor. Çatal kaşık gibi araçlar almanız gereken gıdaları muhtevasına göre sınıflandırıyor, tansiyon, kan şekeri gibi dahili vücut parametrelerine göre tabağınızda ne bulunması gerektiği konusunda sizi uyarıyor. Isıtma, soğutma ve aydınlatma sistemleri sizin programınızı biliyor ve evde bulunma saatlerinize göre optimal seviyeye kendisini ayarlıyor. Bugünkü sosyal medya benzeri platformlara yaptığınız durum bildirimlerini hayatınızla ilgili bütün nesneler de alıyor ve otomatik olarak bu bildirimlere göre konumlanıyorlar.

Şimdi de bu nesnelere duygu da yüklenebildiğini ve zekâ seviyelerinin kendilerini ukalalık boyutuna çıkardığını farzedelim. Hayat çekilmez olmaya başlayacak gibi. Hele bir de, topladıkları bilgileri kötü niyetli insanlara aktarırlarsa ne hissedersiniz? Daha kötüsü, kötü niyetli kişiler bu nesneleri tamamıyla uzaktan yönetirse? Atomlara bile veri yüklemesi yapılabildiği bir zamanda ki 6.4 cm karelik bir alanda 500 TB veri yüklemesi yapıldı, yakında veri yüklenen atomların uzaktan kontrolü yapılabilirse yediğimiz içtiğimiz herşeye dikkat etmek gerekecek belki de. Nükleer ve biyolojik tehditler ise başlı başına araştırma konusu.

En son sızan Wikileaks belgelerinde CIA’nın akıllı telefon ve televizyonları kullanarak ortam dinlemesi yaptığına dair bilgiler yer alıyordu. Yani yukarıda bahsettiğimiz senaryolar henüz hayata geçmemişken bunlar olabiliyorsa… Stephen Hawking’in endişesi yersiz değildir. Teknolojiyi kullanırken onu ihtiyaçlarınıza göre yönlendirmiyor ve kendi kurallarınızı belirlemiyorsanız, kısa süre içerisinde teknoloji sizi teslim alır ve kendi kurallarını dayatmaya başlar. En son teknolojiyi takip etmekten iş yapamaz hale gelmek işten bile değildir. Teknoloji sürekli gelişmek ister, gelişmek yatırım isteyen bir iştir, yatırım da üretilmiş bütün son teknoloji ürünlerinin satılmasıyla doğrudan ilişkilidir.

Kontrol altına alınmazsa büyük bir tehdit olduğu açık. Peki, çözüm Hawking’in dediği gibi bir dünya hükümeti mi? Açıkçasını söylemek gerekirse bu bana “daha güçlü bir dünya için bütün güçleri tek elde toplayalım” demek gibi geldi. Kral kim olacaktır? Buna kim karar verecektir? Hawking’e sormak istiyorum: “How king?” diyelim böyle bir hükümet kuruldu ve bütün dünyada hükmü geçiyor. Bu hükümet varlığını devam ettirmek, kendine olan ihtiyacın hissedilmesini sağlamak, muhalefeti sindirmek veya herhangi bir başka saikle teknoloji silâhını kendi kullanmak isterse ne yapılabilecektir? Böyle bir hükümet art niyetli olmasa bile teknolojiye yenik düşebilir ve bahsedilen tehditlerin tamamı yine gerçekleşebilir.

Teknolojinin hükmettiği bir yönetim biçiminin adı her halde “modemokrasi” olacaktır. ASP, PHP gibi yazılım dilleri “sayısal parti” olur. En gözde bürokratlık bir işletim sisteminde “görev yöneticisi” olarak çalışmak olur. Ülkeler ve şehirler artık parsel parsel değil piksel piksel satılır. Kısaca, insan ve insanî değerler öncelenmedikten sonra değişen sadece isimler olacaktır.
Link: http://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/stephen-how-king_426168

Ülkemizin Demokra-sisi

Geçen hafta başından itibaren Marmara bölgesinde ve hususan İstanbul’da görülen sis, alelâde günlerdeki kolaylık derecesi tartışmalı olan hayatı daha da zorlaştırdı.
Uçak ve vapur seferleri aksadı, iptal edilen vapur seferleri yüzünden Marmaray seferleri zaman zaman aşırı kalabalık yüzünden durdu. Sis dolayısıyla TEM otoyolunun trafiği katmerlenip kilitlendi. Sis ve TEM demişken, “Sistem” konusundaki “tek adam” tartışmalarını hatırladım. Üçüncü köprü dahil pek çok yolun kendisine bağlandığı TEM, tek otoyol olsa halimiz ne olurdu?

Binali Yıldırım’ın uçağı sis yüzünden Bartın’a inemeyince miting iptal edildi. Yoğun sis, sismik araştırma yapma görünümlü üst akıl gemilerinin kolayca gizlenip her türlü fitneyi tesis etmek için elverişli bir vasat teşkil ediyordu, bilmiyorum, bunu yaptılar mı? Malûm gazetelerden böyle hareketler hiç kaçmaz, olsa duyardık her halde. En azından, telefon numaralarımızı nasıl bulduklarını bilmediğimiz birileri, 6698 sayılı kişisel verilerin korunması kanununu çiğneme pahasına büyük bir şehrimizin belediye başkanının ülke gündemi ile ilgili ilginç açıklamalarda bulunacağına dair bir kısa telefon mesajını bize gönderirdi.

Komple komplo teorileri üzerine yoğunlaşan havuz gazeteleri sis olayını çok mu hafif geçti, bana mı öyle geliyor? Burhan Kuzu’nun ifadeleriyle “üçüncü havalimanımızı kıskanan” Almanya’nın hava trafiğimizi kesmeye matuf bir hareketi bu sis olayıyla bağlantılı olamaz mı yani? Keza, hemen akabinde Almanya’nın demokratik duruşuyla hiç de bağdaşmayacak şekilde iki bakanımızın toplantısını, kendilerine salon vermeyererek sabote etmesi bunu desteklemiyor mu? Gerçi 250 milyar doların üstünde ihracat fazlası olan, uçak üreten onlarca firmaya sahip bir ülke, büyük bir havalimanı inşa edecek olan başka bir ülkeyi nasıl kıskanır, anlaşılır gibi değil. Aynı durumda biz olsak, kendilerine satacağımız uçakları düşünüp ellerimizi oğuştururduk meselâ.

Yeri gelmişken, fikir ve ifade hürriyeti demokrasilerin olmazsa olmaz özelliklerindendir. Hele de demokrasi havarisi kesilip millî irade vurgusu yapanlar seçim zamanlarında muhalefet temsilcilerine toplantı salonu ve miting alanı tahsis etmeyip, insanları düğün salonları ve otellerin toplantı odalarına mahkûm ediyor ve bununla kalmayıp elektriklerini kesiyorsa, havada “demokra-sisi” vardır demektir.

“Sistem değişiyor” denilerek önümüze konulan anayasa değişikliği paketiyle “Ülkemiz demokra-sisi nereye doğru gidiyor?” sorusu kafaları karıştırmaya başladı. “SİSTEM” kelimesinin ilk üç harfini gelin o harflere yakın görünüme sahip rakamlarla değiştirelim. “A” harfi yerine 4, “B” harfi yerine 8 yazmak gibi “S” harfi yerine 5 ve “İ” harfi yerine 1 yazalım demek istiyorum. Ne oldu? “515TEM”. Şimdi kafamızı karıştırmak için başa konan beş rakamını silelim: “15TEM”! 15 Temmuz ile birlikte demokrasi üzerine çöken sis bulutlarını dağıtmak için kurulmuş olan meclis araştırma komisyonu bu misyonunu acaba ne kadar ifa etti? Çalışmalarını tamamladığını ifade ettiklerinin üzerinden 70 günden fazla zaman geçti, ancak henüz raporlarını sunmuş değil.

Adalet Bakanı Bekir Bozdağ, katıldığı bir televizyon programında, OHAL döneminde KHK ile görevden atılan onbinlerce devlet memurunun durumuna ilişkin olarak yaptığı açıklamada bu kişilerin ihraç edilmesinde hepsinin suçlu olmadığı, bu kişilerin suç işledikleri için değil, idarî kararla görevden uzaklaştırıldığını söyledi. İşten atılan kişiler herhangi bir başka kamu kurumunda işe alınmadıkları gibi, özel işyerlerinde de “KHK ile işten uzaklaştırılmamış olmak” şartının arandığına ilişkin haberler çıktı.

Yani isteniyor ki, “suçlu olmasa da” idarî tasarrufla işten atılan bu insanlar buharlaşsın! O zaman soruyoruz, “buharlaşma” bu şekilde devam ederse, ülkemiz “demokra-sisi” içindeki sisi nasıl dağılacak?
Link: http://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/ulkemizin-demokra-sisi_425573

Öne Çıkan Yayın

Siya-Nur

Siya-Nur     Ülkemizde maddi felaketler, yetkili şahısların kendileriyle olan etkileşimine göre ikiye ayrılır: İlk kısım, üzerinden mağd...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

İlgili Diğer Yazılar: