Bu Blogda Ara

Arşiv

resmi etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
resmi etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

İstifa-"Af isti..."

 

istifa-af isti

Hazine ve Maliye Bakanımızın sosyal medya hesabı üzerinden yayınladığı hazin bir paylaşımla istifa ettiğini duyurması ülkede şok etkisi yaptı.

Zaman olarak resmen tatil olan bir gün, yani Pazarın seçilmesi, duyuru kanalı olarak resmî olmayan bir mecranın kullanılması, duyuruda kullanılan dilin resmî kalıplara uymaması, yer yer yazım ve anlatım yanlışlıkları ihtiva etmesi gibi bazı sebeplerden dolayı ilk başlarda bir şaka veya “siBERATak” olduğu intibaı verse de, kısa sürede olayın ciddiyeti anlaşıldı. 

Anlaşılmasına anlaşıldı ve haber, saraya yakın kaynaklardan teyit edildi, ama medyamızın neredeyse yüzde doksan beşine tekabül eden saray bülbülleri tarafından görmezden gelindi. Bakana destek mahiyetinde bir kaç tweet atıldıysa da “ne des(t)ek bilemedik” düşüncesiyle ya silindi veya Cumhurbaşkanı güzellemesi yapan başka tweetlerle üstü örtülmeye çalışıldı. 

İstifa metni ayrı bir kafa kurcalayıcı; at izi-it izi karışıklığından, hak ile bâtılı ayırt etmenin zor olduğu bugünlerden bahis var. Tam olarak kimden/hangi olaydan bahsettiğini sade vatandaşlar olarak çözemedik. Herkes kendince yorumluyor. Sağlık durumu gerekçesi de var, ancak bu gerekçeye dayanak teşkil eden durum şimdi mi gerçekleşti yoksa istifa sonrası muhtemel bir sağlık problemi mi ufukta görüldü, anlamadık... “Şöyle uçuyoruz, böyle kaçıyoruz, önümüzdeki 3 sene için YEPisyeni planlarımız var” derken çok rahat görünüyordu halbuki. İki buçuk milyon kişiye istihdam sözü de vardı hatırlarsanız. Hem de, 2023 sonunda ulaşılabilecek dolar kuru hedefini bugün aşacak kadar başarılı olmuşken, hemen istifa edilir mi hiç? Kendi inisiyatifi ile istifa ettiğine ve bundan sonra ailesine zaman ayıracağını söylediğine bakılırsa TÜİK tarafından “iş aramayanlar” istatistiği içerisinde olacak, yani işsiz diyemeyeceğiz kendisine. 

Bazıları, görevden alındığını iddia etti. Ortada bir görevden alınma var, ama göreve getiren tarafından görevden alınma mı oldu yoksa ifa edilen görevden “alınma” (darılma manasında) mı söz konusu, bu belli değil. Devletin tepesinden duyurulması için yaklaşık 27 saat beklenmiş olması da enteresan oldu ama bu vesileyle, başka bakan ve milletvekillerine hafazanallah, kötü örnek teşkil etmesinin önüne geçildi. Düşünsenize, “boun canlı istifa var mı?” diye tweet atan bir milletvekili, ya da “ben zomzoma giremediğim için istifa edemedim” şeklinde durum paylaşımı yapan başka bir bakan daha olsaydı... Nerede kalırdı devlet ciddiyeti?

Allah’tan, Resmî Gazete’de yayınlandı da, iş resmiyet kazandı. Ya, nispet olsun diye Linkedin üzerinden kendisine bloklama yapılsaydı! Resmî Gazete’deki duyuruda ve gayrı resmî olduğu halde reismî takılan gazetelerdeki istifa konusu ile ilgili haberlerdeki dil birliği dikkat çekiciydi: “Af talebi kabul edildi” ibaresi göze çarptı. İstifa metninin neresinde af talep edildiği merak konusu oldu, çünkü kamuoyuna hitaben yazılan istifa metninde kimseden dilenen bir özür veya af talebi yoktu.

Acaba diyorum, istifa meselesine tersten bakıp kelimeyi de tersten mi okudular? İstifa kelimesi tersten okununca “Afitsi” oluyor. Buradan hareketle, bu kelimeyi bir kaç kere üst üste telâffuz ederken t ve s harflerinin yerini değiştirip, “af isti...” cümlesini bulan bir danışman mı oldu? “Ne isti? Af isti... af talebini kabul edelim, şanımız yürüsün” şeklinde parlak bir teklifle gitmiş olabilir belki de...

İstifa, kelime etimolojisi bakımından Arapça “afv” kelimesinden türemiş olsa da, (istihrac, istimal gibi örneklerde görülebileceği gibi istif’al babındadır) kullanıldığında kimsenin aklına afla ilgili bir mana çağrıştırmaz. Öyle ya, dilimizde istifa kelimesi, işten ayrılan taraf lehine onurlu bir çıkışı ifade etmek için kullanılır genelde. “Sen beni kovamazsın, ben istifa ediyorum” şeklinde kalıplaşmış bir sözümüz bile var. 

Çok değil, daha iki ay önce havalarda uçan ekonomimizin kurtuluş savaşı verdiğini, “acı reçete” tatbik edilmesi gerektiğini hep istifa sonrası öğrendik, Allah sonumuzu hayreylesin... 

Link: https://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/istifa-af-isti_531712

Resmi İdeoloji


Son zamanlarda CHP’de ortalık fena karıştı: M. Kemal resminin duvardan indirildiği ve hatta çöp kutusuna atıldığı iddia edildi.

Üstelik bunu yaptığı söylenen ve adı ısrarla açıklanmayan bir genç milletvekilinin “Artık yeni şeyler söylemek lâzım” dediği de konuşuldu.

Haberin gazetelere yansıması ve bazı gazetecilerin olayı bir “varoluşsal mesele” haline getirmesiyle konu uzadıkça uzadı. Parti yönetiminden “bunu yapan partili olamaz” sözleri duyuldu, duyuruldu. Giyim kuşamı ve Melih Gökçek’le karşılıklı yaptıkları atışmalarla gazetelere konu olan bir milletvekili “kesin ihraç istemiyle” yüksek disiplin kuruluna sevk edildi. Olayın ardından nerdeyse 2 ay geçtikten sonra, genç bir milletvekili çıkıp “o bendim, ama tam olarak da öyle olmadı” gibisinden bir şeyler söyledi.

CHP ve resim krizi ile ilgili şöyle bir haber okusam hiç şaşırmazdım: “Resim üzerinde yapılan kriminal inceleme sonucunda resmin ağırlık merkezinin değiştiği anlaşıldı. Bunun üzerine şüpheler Bülent Arınç ismi üzerinde yoğunlaştı. Bülent Arınç’ın CHP’li olmadığının ortaya çıkmasıyla bu ihtimal devre dışı kaldı. Ancak resim üzerinde pati izleri tesbit edilince gözler partinin maskotu haline gelmiş olan kediye, yani Şero’ya döndü. Yapılan DNA testi ile Şero’nun olayın faili olduğu kesinleşince, genç milletvekillerinden birinin olayı kedi üzerinde bırakmayıp kendi üzerine almasına karar verildi. Buna göre genç bir milletvekili itiraf edip suçunu kabul edecek ve bunun sonucunda hapse düşecek olursa kendisine ve ailesine bakılacaktı”
Böylesi kısır tartışmalar içerisinde yuvarlandıkça CHP’nin “yeni bir şeyler söylemesi” mümkün olmaz. Geçmişte yaptığı hatalarla yüzleşmeden ve kendisini yeniden tanımlamadan, halk nezdinde geniş bir temsil tabanı elde etmesi çok zor görünüyor.
Çünkü CHP denince istemsizce akla gelen bazı çağrışımlar vardır:
  1. Mukaddesat düşmanlığı: Dinî, millî ve manevî değerlerle savaş… Kur’ân okuma ve öğrenmenin yasak olduğu, camilerin ahır olarak kullanıldığı dönemler… “Kâbe Arab’ın olsun” edebiyatı…
  2. Vergiler: Ayağında çarık, sırtında devletin sopası olan ve yokluklar içerisinde yaşamaya çalışan halktan alınmadık vergi kalmamıştır; emlâk, miri, öşür, yol vergisi, kamçı vergisi ve varlık vergisi en akılda kalan vergi türleridir.
  3. Memur ve asker zulmü: Meclis çatısı altında tek partinin bulunması ve bu durumun 27 yıl sürmesi, bu tek partinin devletin bütün kılcal damarlarına kadar nüfuz ettiği anlamına gelir. Bütün memurlar tabiî olarak birer parti mensubu gibidir. Bu memurlar göze girmek ve yükselmek için kraldan çok kralcılık yaparlar, özellikle vergi memurları ve jandarmalar…
  4. Yokluk içindeki savaş yılları: Vatandaşların elindeki tarım, hayvan ve orman ürünlerine el konulması, karneyle ekmek dağıtımı ve Osman Yüksel Serdengeçti’nin şu meşhur “geldi İsmet, kesildi kısmet” sözü…
Kendini “dindar” olarak tanımlayan bazı AKP’lilerin “günah işleme özgürlüğü” olduğunu savunan, bunu hak olarak gören ve siyasilerin bu hakkın gereklerini yerine getirip  getirmedikleri konusunda bir sorgulamayı bile kabul etmeyen “Siyasal İslâm” savunucularımız var. Bu arkadaşlar hakkaniyet ölçüleri ile hareket ediyorlarsa, CHP’nin de “tövbe ve istiğfar edip değişme hakkı” olduğunu da kabul ederler. Böyle bir hakkı kullanmak isteyip istememesi CHP’nin kendi tercihidir.

Son dönemlerde Risale-i Nur eserlerinin basımını devlet tekeline veren kanun maddesinin iptali için Anayasa Mahkemesine başvurması, genel başkan Kılıçdaroğlu’nun katıldığı bir televizyon programında “Atatürk’ü korumak için kanuna gerek yok” demesi ve Sabahattin Ali’yi CHP’nin öldürmüş olduğuna ilişkin özeleştiri getirmesi, resmin büyüğünü görüp resmî ideoloji kalıplarının dışına çıkacağının sinyalleri olabilir mi, şimdilik bilemiyoruz. Olacaksa, eleştirecek hiçbir şey bulamasa bile “o kedilerinin adı neden Şero, çünkü şer odağı bu parti” diyecek insanlara karşı samimiyet testini nasıl geçeceklerini merak ediyorum.

Link: http://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/resmi-ideoloji_385142
Tarih: 15 Şubat 2016

Öne Çıkan Yayın

Siya-Nur

Siya-Nur     Ülkemizde maddi felaketler, yetkili şahısların kendileriyle olan etkileşimine göre ikiye ayrılır: İlk kısım, üzerinden mağd...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

İlgili Diğer Yazılar: