Dev Led Aklı

 

Dev Led Aklı

Çizgi filmlerde veya karikatürlerde sıkça rastlanan bir durum vardır; birinin aklına parlak bir fikrin gelmesi âniden beliren parlayan bir lamba efekti ile temsil edilir.

Malumunuz olduğu üzere, ülkemizde büyük bir lamba var. Eskiden gazla çalışan bu lamba zamanın ruhuna uygun olarak değişime uğradı ve elektrikle çalışan dev bir led lamba oldu. Ahali başlarda “ne güzel oldu, tasarruflu bir lambaya dönüştü” diyerek sevindi ama elektrikle çalışan bazı cihazlarda kayıp-kaçakların oluşması, elektriğin kısa devre yapması sıkça karşılaşılabilen durumlardan ve bunların sonucu olarak cihaza yaklaşanı elektrik çarpması gibi menfî yönleri ortaya çıktı.

Dev Led’imizin aklına par(a)lak bir fikir geldiğinde aniden parlamaya başlıyor. Yüksek akım ve gerilim, kendi içinde herhangi bir direnç barındırmayan Dev Led’imizin parlaklığını arşa çıkarıyor, içinde cin olmasa bile lambamız adam çarpar hâle geliyor. Adam çarpma örneklerine bakalım:

“Hayırdır genç, yeni telefon mu aldın?”

-Evet.

“Güle güle kullan, bana da bir tane almadan kapıdan geçemezsin.”

-Yanlış anladınız, ben ticaretini yapmıyorum. Yurtdışına çıkmışken kullanmak için kendime telefon aldım.

“Hay hay, o zaman sadece 45 bin liranı alırım, ondan sonra kullanabilirsin”

-İyi de, telefonu 20 bin liraya aldım!

***

“Yeni araba yapmışız, ha? Yakışır vatandaş abime… Aynısından iki tane de bana alacaksın.”

-Arabayı üreten bu kadar kazanmıyor, insaf edin!

“İşine gelirse kardeşim… ”

***

Vatandaş-1: Vergilere boğulmuş akaryakıt masrafından kurtulmak için elektrikli araba aldım. Evimin şebekesini kullanarak şarj ediyorum, epey tasarruflu oluyor.

Vatandaş-2: Aman abi, yavaş konuş duyulmasın. Eyvah! Dev Led’imiz hemen uyandı, yine par(a)lamaya başladı. Bakalım bu sefer ne gelecek?

“Değerli kardeşlerim, ev elektriği tarifesinin kullanımını yıllık 5000 kwh olarak sınırlıyorum, fazlasını kullanan, ticarethane tarifesine tâbi olacak bundan sonra.”

***

“Gençlerimiz yasadışı bahis bataklıklarına sürükleniyor. Buna göz yummayacağız. Derhal yasa dışı bahis ile bağlantısı bulunan kuruluşlara cezalar kesilsin.”

-Sayın pek yüce Dev Led’imiz, yasa içi bahisler de kumar değil mi, onlar da insanları bataklığa çekmiyor mu? Kumar illetinin her türlüsü yuvaları yıkmıyor mu?

“Yasa dışı olanlar kasamıza herhangi bir zuhuratta bulunmuyor. Mevzu-u bahis kasa ise gerisi teferruattır.”

-Resmen aklımızla oyun oynuyorsunuz.

“Evet, oyunun adı da ‘Bahisseli Harikalar Kampanyası’. İkinci perde başlamak üzere, geç kalmayın.”

***

-Fiyatlar müthiş derecede arttı, dışarıda yemek yemek artık ateş pahası.

“Her fiyatı neden hemen kabulleniyorsun?”

-İtiraz edince fiyatları indiren olmuyor ki, ne yapayım?

“Boykot et. Sen almazsan, ben almazsam satıcılar mecburen fiyatlarını düşürecek.”

-Haklısınız, şirketimin öğle yemekleri için verdiği yemek kartına yüklediği para ile doymak mümkün değil. İyisi mi, ben marketten alışveriş yapayım o kartla, çoluk çocuk hep birlikte yeriz. Marketten alıp pişirdiğimi de işyerine götürür yerim, bereketli olur.

“Tek kartla ailenin mutfak harcamasını yapacaksan fazladan vergi vereceksin. Hemen günlük vergi istisnası tutarını düşürüyorum.”

Link: https://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/dev-led-akli_605282

Hayatın Olağan Akışı

İbrahim Özdabak Karikatürü

Gün geçmiyor ki bir hırsızlık, kaçakçılık, mafya çatışması, gasp veya dolandırıcılık haberi almayalım.

Telefonlarımıza nereden geldiğini bilmediğimiz bahis reklamları yağıyor. Engellemekten biz bıktık, gönderenler bıkmıyor. Bunca şikayete rağman nasıl hala serbestçe mesaj gönderiyorlar bilmiyoruz.

Kargonuzun takip numarası şudur diye SMS yollayanlar var. Vatandaş da “ben sipariş vermedim, kargo beklemiyorum, SMS yollayan platformu tanımıyorum o zaman sileyim” demeden, merakından veya yanlışlıkla gelmiş bedava bir gönderiyi almak hevesiyle linke tıklıyor ve banka hesaplarını boşaltacak uygulamaları farkında olmadan indiriyor.

Araba alım satım işlerinde dolandırıcılık alabildiğine. İnternette gördüğü bir ilanı kopyalayıp daha düşük fiyatla aynısını veren dolandırıcılar, hemen bir alıcı bulup parasını tahsil ediyorlar. Gerçek satıcı ile noterde karşılaşan alıcı parayı bir başkasına gönderdiğini anlayınca iş işten geçiyor.

Sosyal medya hesaplarında ve internet sitelerinde yorum ve beğeni bırakılması karşılığında para kazandırmayı vaat edenler var.

Tabii ki akıl almaz oranlarda kazanç sözü veren saadet zincirlerini unutmadık. En çok ses getireni de Deniz gibi bir bankada yüzdürecek kadar parası olup Büyükdere’de boğulan futbolcu ve işadamlarının hikayesi. Fonunu düşüren kahraman olamadı, Arda –düzeltiyorum arka fonda büyük ve güvenilir isimleri görüp kısa sürede 3 kat kazanmayı hayal edenler “dipteyim, fondayım, depresyondayım” şarkısını söylemeye başladı.

Banka, uzun bir açıklama yaptı ve tabii ki sorumluluğu almadı. Banka müşterisi kişilerin böyle oyunlara gelmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğunu söyledi.

İnsan merak ediyor haliyle, ülkemizde “hayatın olağan akışı” nedir diye...

Ne diyorsa tersini yapmak ve ne yapıyorsa tersini söylemek; hayat mıdır, olağan mı, yoksa akışına mı bırakalım? Birkaç AK’ışa bakalım:

• ·         Kişi başı 25 bin dolar milli gelir vaat edip 10 bin doların altına düşmek.
• ·         2023’te 500 milyar dolar ihracat hedefleyip yarısına bile ulaşamamak.
• ·         Memuriyet sınavlarında mülakatı kaldıracağına söz verip tam gaz mülakata devam etmek.
• ·         Vizesiz Avrupa seyahatleri vaat etmek (gerçi kısmen gerçekleşti gibi; “vizesiz” kısmı şimdilik tamam, Türk vatandaşları için AB vizesi almak neredeyse imkânsız...)
• ·         1400 yıl önce dinen yasaklanmış faizi 20 yıl işlettikten sonra haram olduğunu hatırlayıp kontrolsüz bir şekilde indirirek dövizi ve enflasyonu arşa çıkarmak, işler sarpa sarınca din hükmünü unutup alabildiğine faizi yükseltmek ve bunu yaparken faziletli yolu seçtiğine kanaat getirmek.
• ·         İhale kanununda yüzlerce defa değişiklik yapmak, ihalelerde mücbir sebep yokken, istisnai hallerde uygulanacak usullerle alım yapmak.
• ·         Hürriyetleri artıracağını, vesayeti kaldıracağını iddia ederken en çok hapishane açan iktidar olmakla övünmek, en çok gazetecinin tutuklandığı dönem olarak tarihe geçmek.
•  ·         Askeri vesayetten şikayet edip saray vesayeti inşa etmek.

Bu akışları gören vatandaş, parasını ve varlıklarını korumanın derdine düşüyor. Hangi ürüne ne çeşit ek vergi geleceğini kestiremiyor. MTV bu sene iki defa ödendi, seneye kaç kere alınır, Allah bilir. İhracatta KDV indirimi pat diye kaldırıldı, ticaret ehli şaşkın. Yeni geçen torba yasa ile vergileri %40 artırma yetksi Cumhurbaşkanı’na verildi. Devlet, alacağı kiraları istediği kadar artırabilirken ev sahipleri sadece %25 artırabiliyor. Vatandaşın 5 kuruşu bile affedilmezken büyük holdinglerin yüzlerce milyon vergi borcu siliniyor.

Hayat artık olağan bir biçimde akmıyor ve bu da vatandaşları olağandışı yöntemlere sürüklüyor. George Orwell’in 1984 romanındaki meşhur sözü hatırlayalım:

"Aslında hiçbir şey yasa dışı değildi, çünkü artık yasa diye bir şey yoktu"

Link:  https://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/hayatin-olagan-akisi_590800

Adliye Parayı

Sefer Selvi Karikatürü

Kolay gelsin, ne yapıyorsunuz?
İnşaat var, temel atıyoruz

Ne inşaatı?
Adliye Parayı

Adalet mi şuraya gömdüğünüz, neyin nesi?
Mülkün bizatihi temeli, adalet olur kendisi

Mülk başka bir şeydi sanki, o meşhur sözdeki
Parayla adalet de olur mülk de
Deyiverin hele, ne lazım size, kaç para sizdeki?

Anlamadım, adalet ile paranın nedir ilgisi?
Güzel abim, arife tarif gerekmez derler
Benziyorsun sen de arif bir adama
Ama bir tarife gerekli tabii
İşleri koymak için yoluna
Tarifeyi de şöyle anlatayım sana:
Tahliye isteyenin, nakit getirmesi gerek 500 bin lira
O iş olmuyor artık daha ucuza
Adli kontrol kararının kalkması 100-150 bin arası
100, 200 bin liraya erişim engeli kararı çıkar
Yurtdışına çıkış yasağının kaldırılması 500 bini aşar
Delil karartmak ciddi iştir
Gelmez asla alaya
Türkü eşiğinde başlamalısın halaya:
“Mahkemeye çıkmış bir güzel
Delil lo delil lo destane
Elinde bir deste para
Delil o delil olur kestane”
Delil meselesi için vardır farklı bir töre
Fiyatı değişir delilin nev’ine göre

Şart mıdır ki para, hem sabit mi her yerde bu fiyatlar?
Adliyede olur dava, dava çözülmez bedava
Ya paran olacak ya da etkili bir hakimle aran
Saydığım, geçen yılın kampanyalı fiyatları
Zam bekleniyor bu sene, yüzde seksenlere varan

Amma para ha! Kime veriyoruz parayı?
Hâkime, ama her hâkim mevzuya değil hakim
İstersen senin işine ben bakayım
Bulurum bağlantı kuracak bir avukat
Çözerim işini, çıkmadan hiçbir vukuat

Boşuna dememişler “balık baştan kokar” diye
Baksana, kırk yıllık adliye, oldu bize a’TL’iye!
Eskiden avukatı vekil tutardı kimi
Şimdi satın alıyorlar hâkimi

Esas kokan balık değil tuz oldu
Adalet dediğin tuzla buz oldu

Tuzlaya tuzlaya, gelin çocuklar
Elden ele, elden ele, parayı verin çocuklar
Bir dava getirin, biz hakimlere
Cüzdanda yer açın, öyle gelin duruşmalara
Tuzlaya tuzlaya, gelin çocuklar...

 

Link:  https://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/adliye-parayi_589086

Çileli Eğitim

İbrahim Özdabak Karikatürü

 

Bir yaz mevsimi daha sona erdi ve okullar açıldı. Okullarla birlikte veliler için dertli günler sayfası da... Özel okulların yıllık ücretleri küçük servetlerle yarış halinde. Kimseyi zorla sokmuyorlar ya o okullara, parası olan okusun ve laf etmesin, değil mi ama...

Fahiş okul fiyatlarının sebebi fırsatçı okullar. Hükümetimiz, her konuda olduğu gibi tamamen vatandaş lehine karar alarak özel okul fiyatlarının artış oranına sınırlamalar getiriyor, daha ne yapsın? Üstelik bu sınırlamalar, yarısının ölçülmediği bilinen enflasyon oranlarının da altında. Bundan iyisi can sağlığı! Ama o doymak bilmeyen özel okullar yok mu, daha önce okul ücretine tabi olan bazı ürün ve hizmetleri de ayrı ücrete tabi etmesin mi? Servisine ayrı para alıyor, kitaplar için üç yıl öncesinin okul ücretleri kadar masraf çıkarıyor mesela. Kırtasiye, yemek, üniforma... Say say bitmez. Üstelik bunlar için belirlenen fiyatlar için bir sınır yok. Okul ücreti zam oranı sınırlı ama velilerin cebinden çıkan paranın haddi hesabı yok.

Paralı okutmaya gücü yetmeyenler için, hamdolsun, ücretsiz devlet okullarımız var ama kayıt olmaya gidenlerden para isteniyor. E, hani kayıtlar ücretsizdi deyip şikayet ediyorsunuz. Milli Eğitim Bakanlığı, her sene yaptığı gibi şiddetle karşı çıkıyor, vermeyin diyor velilere: “Kimse sizden kayıt parası alamaz, isteyenin alnını karışlarım!”

Okul yöneticileri dert yanıyor. Temizlik ve güvenlik hizmetleri için kadro yok, ödenek de gönderilmiyor bakanlıktan. Diyelim, yıl boyu ısınma için 20 ton kömüre ihtiyaçları olsun. Devletten gelen para ile 5 ton anca alınabiliyor. Gerisi? Onu da siz halledin deniyor okullara. Para basma yetkisi henüz okullara verilmediği için işletmecilik konusunda kendilerini geliştirmeleri isteniyor. Daha durun, kağıdı, kalemi, temizlik malzemesi ve bir sürü ıvır zıvırı da eklemedik. Hepsi için para veya ayni yardım gerekiyor.

Velilerin ekonomik profili, içinde bulunulan semtin sosyo-ekonomik durumu, okula duyulan rağbet gibi farklı parametrelerle bağış için bir rayiç bedel tespit ediliyor. Tabii ki bu bir kayıt parası değil, o yasak zaten. Yayınevleri ile anlaşarak öğrencileri belli kitapları almaya yönlendiriyorlar. Okul forması olarak belirledikleri kıyafet sadece belli satış noktalarından temin edilebiliyor, kimi okullar bu satışlardan komisyon alıyor. Müze, sergi ve oyun alanları gibi yerlerin ziyareti için etkinlik düzenleniyor, katılmak isteyen öğrenciler parasını ödemek durumunda. Ders saatleri bitiminde etüt çalışmaları için kalmak isteyen öğrencilerden sosyal faaliyetler adı altında yine ücret alınıyor. Çalışan anne-babalar için çocuk okuldan eve ne kadar geç gelse o kadar iyi, canlarına minnet.

Çetrefilli yollardan ticaret yapmaya zorlanan okulların yöneticileri öğretmenlerden oluşuyor. Bu kadar alışverişi yaptıktan sonra eğitim işlerine zaman ayırabilen müdürlere helal olsun. Madem okulların ekmeğini taştan çıkarmasını istiyorlar, okullara iki adet müdür tayin edilsin, biri işletme yeteneği ve tecrübesi olan, gelir getirici faaliyet geliştirecek olan bir müdür olsun, diğeri de öğrenci, öğretmen ve ders gibi eğitim işleri ile ilgilensin.

Yok, okulları ticarethane olmaktan kurtaralım deniyorsa, bakanlıktan veya mahalli belediyeden okulun ihtiyaçlarına göre ödenek ayrılsın, müdürler de veliler de rahat etsin. Aksi halde Çileli Eğitim işi devam eder.

Link: https://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/cileli-egitim_587601

Körfez’deki üç beş papel...

Sefer Selvi Karikatürü

 

Seçim sonrası hayata bomba gibi başladık. Patlama yapmamız an meselesi. Saymaya şimdiden başlayabilirsiniz ama unutmayın; bizde geri sarım ve geri sayım yoktur! Her şeyde daima ileri gideriz.

Ekonomiye bakın mesela; bir bütçe bize yetmedi, biliyor musunuz? O kadar büyüdük ki ikinci bir bütçe daha oluşturduk. Vatandaşımız da o kadar fedakâr ve cömert ki... Adeta, “Gözlerini gelirimden ayırma hiç, ayırma hiç ne olur. Yaksın maaşımı vergiler, zamla zamla artsın fiyatlar... Ellerini ceplerimden, alma sakın, alma sakın ne olur...” diye şarkı terennüm ediyor.

Vatandaşımız civanmert diye bütün yükü onun sırtına yükleyecek de değiliz tabii... Çok şükür, hesap biliyoruz. Aman diyeyim, hesap bilmeyenlerden uzak durun. Lafı bile var: “Hesabını bilmeyen kasap ne satır bırakır ne masat...” Hele ki, kendisinden sadır olan kelamdan, iki satır kitap okumadığı belli olan kasap, sucukları satarken “elif, be...” diyorsa dindarlığınızı satın alıyor demektir.

Kasap, satır, bıçak, kaşık falan derken nedense aklımıza Suudi Prensi geldi. Kendisi ile yakınlaşıp bir para zuhuratında bulunmasını istediğimizde, ehl-i muhalefet ona katil dediğimizi iddia etti. Böyle bir şey olabilir mi? Biz kendisine “katil” demedik, “katıl” dedik bir kere. Şahlanma hamlemize sen de katıl, bizimle birlikte uçarsın manasında...

Ne diyorduk, ülkemizi rahatlatacak parayı bulmak için Körfez ülkelerine gittik. Elimiz boş gitmedik haliyle oraya, her bir şeyhe bir TOGG araba hediye ettik. Adamlar şaşırdı, gerekirse “TOGGadanak” diye bir on milyar TOGG daha süreriz. Ne oluyor demeye kalmadan TOGGadanak bir on milyar TOGG daha... Körfez’den heybemizde para, anlaşma ve hepsinden önemlisi umutla döndük. Şiiri bile var; “Körfez’deki dolgun paraya bak göreceksin...” diye başlıyor. Elimizi sallamadan milyar dolarların ellisi göz kırptı bize. El dediysem dört parmağı açık el değil ha... Onun zamanı geçti, unutun artık onu. O halde buyrun, şarkısını da söyleyelim:

“Körfezdeki üç beş papel

Söyletirler şarkı gazel

Rezervimizde park edelim

Güzel günler ömre bedel

Swapımdaki TL’ler gibi

Çölden gelen dolar gibi

Kasamızın sultanısınız

Bakmayın bize eller gibi”

Her güzel haberde olduğu gibi bu müjdemizi de şüpheyle karşılayan ehl-i fesat, “Bu paralar ne karşılığı verildi? Memleketi mi sattınız? Hani bizim yüzyılımız başlamıştı ve şahlanıp uçuyorduk, neden paraya ihtiyacımız oldu? İşler kesat mı?” diye sormaya başladı.

Evvela, bir şarkı ile duyuralım:

“Duyduk duymadık demesin hiç kimse

İşte ilan ediyorum herkese

Oh oh oh, çok şükür dostlar

Benim de artık bir asset’im var

Hasedinden çatlasın düşmanlar

Benim de artık bir asset’im var”

Asset’lerimizden hangisini kime satacağımızı biz çok iyi biliriz. Nasıl ki, kardeşimiz Esad’la yakınlaşmak istiyoruz ama zalim Esed bizim Suriye’deki varlığımızdan rahatsız oluyor... İyi olan Esad, kötüsü de Esed yani. Onun gibi, kaynaklarımız arasında assetler kadar essetler de var. Hiç merak etmeyin, assetlere dokunmayıp essetleri satacağız inşallah... 

 Link: https://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/korfez-deki-uc-bes-papel_585320