Bu Blogda Ara

Arşiv

anayasa etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
anayasa etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Yeni Sanalyasa

Yeni Sanalyasa
İbrahim Özdabak Karikatürü
 

Cafcaflı işlere bayılıyoruz; süslü kutular içerisinde uzatılan hediyelere, renkleri canlı ve parlak olan eşyalara ve yeni kılıfıyla sunulan herşeye...

Bunu keşfeden ehl-i siyaset de halkın nazarını muhtevadan çok ambalaja yönlendirir, hasiyetle ilgilenmez hissiyatı öne çıkarır. Popüler ifadeyle “algıları yönetmeye” ehemmiyet verir. İçine koyacak adaleti olmadan koca koca adliye sarayları inşa eder. Dışı süslü binalarla eğitim meselesini çözdüğüne inandırır. Güçlü ve pahalı makam araçlarını art arda yollarda dizerek itibar kazandığını düşünür.

3259 tesisin aynı anda açılışını dev törenlerle kutlar, sayıyı ne kadar büyütürse o kadar iyi. O tesislerin nerede olduğunu kimse sormayacak nasıl olsa. Toprak üzerine on metrekarelik beton döker, hastane temeli olduğunu iddia eder. Fabrika temelini arabasının bagajında taşıyıp her gittiği şehirde bir temel atanları bile varmış diyorlar.

Siyasetçilerin ziyareti öncesinde şehirdeki çimler yeşile boyanır. Yeşil olması gereken futbol stadının çimlerini bile boyayan var. Beyaz renkli formasıyla yere düşen futbolcular oldu da, öyle anladık. Zevahir kurtulsun da, varsın içinde cevahir olmasın. "Lübbü bulmayan, kışır ile meşgul olur. Hakikati tanımayan, hayalâta sapar. Sırat-ı müstakîmi göremeyen, ifrat ve tefrite düşer. Muvazenesiz ve mizansız olan çok aldanır, aldatır" kaidesini tasdik eder.

Şimdilerde, yeni anayasa çağrıları yapıp duruyorlar. “Yeni” sihirli kelimesi ile dillendirilince halkımız teveccüh edecek diye düşünülüyor olmalı. Defalarca değiştirilen, bazı kısımları tamamen kaldırılan mevcut anayasanın hangi hükümleri, hangi işleri yapmaya nasıl engel oluyor, o anlatılsa bari... Kendi eliyle koyduğu kanunu uygulamayan, AYM kararlarını ve AİHM kararlarını hiçe sayan birinin ayağına anayasanın dolandığı söylenebilir mi?

George Orwell’in Hayvan Çiftliği hikayesinde, hayvanlar içerisinde yaşadıkları çiftliği ele geçirip insanları kovarlar. Yedi emirden oluşan bir nevi anayasayı duvara asarlar. Ne var ki, yedi emir levhasını yazan hayvanlar haricinde kimse okuma yazma bilmez. Yönetimi elinde bulunduran domuzlar da bu durumdan yararlanarak kanunları kafalarına göre değiştirirler ve kimse itiraz edemez. “Bütün hayvanlar eşittir” maddesi zamanla “Bütün hayvanlar eşittir ama bazı hayvanlar daha eşittir” haline dönüşür. Hiç bir hayvanın yataklarda yatmayacağı hususunda kanun olmasına rağmen insan yataklarında yatan domuzlara itiraz edilince, ilgili maddenin “çarşaflı yataklara” dair olduğunu ve çarşafları kaldırarak yattıklarını iddia ederler.

Merak eden her bir vatandaşın görüp okuyabileceği bir anayasa çok problem çıkarmakta, açıkça yazılı olan kanunların çiğnendiğini görmek kafaları karıştırmaktadır. Diyorum ki, yenisi çıkarılacaksa tam bir Sanalyasa olsun, basılı nüshaları bulunmasın ve sanal ortamlarda şifreli bir şekilde muhafaza edilsin. Sanalyasayı koruyacak süper bir BilgiSaray inşa edilsin. Yöneticilerimiz haricinde kimse ona ulaşamasın. İhtiyaç durumunda onlar bize gerekli maddeleri hatırlatabilirler. İcap ettiğinde hızlı bir şekilde değiştirebilirler de. Anayasanın çiğnendiğini göz görmezse gönül daha çabuk katlanır, kimse itiraz etmez.

Düşünsenize, basılı olduğunda, her değişiklikte tekrardan basılması gereken anayasa kitaplarını... Ne büyük israf değil mi? Ya o kitapları basmak için kesilen ağaçlara yazık değil mi? Sonra, kafaya fırlatılan anayasa kitaplarını da gördük tarihte. Ne gerek var canım, durduk yerde milletin eline silah gibi kullanılabilecek bir araç vermeye...

Link:  https://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/yeni-sanalyasa_588463

TÜVİK

 

Sefer Selvi Karikatürü

Anayasa değişikliğinin konuşulduğu şu günlerde, istediğinde sorumluluk sahibi olmadan iktidar ortağı olarak güç ve yetki kullanan ve istemediğinde “muhalefetimsi hareket” eden cenahın yüze yüze kuyruğuna getirdiği, 100 maddelik olduğu söylenen anayasa taslağında teklif edilen Türkiye Liyakat Kurumu diye bir kurum varmış.

Tam olarak nasıl çalışacağının ayrıntıları tabiî ki henüz kamuoyuyla paylaşılmadı. “Özeleştirme Genel İdaresi” ile birlikte düşünülürse müsbet neticeler verebilir, neden olmasın. Eleştirileri hep dışarıdan ithal etmek yerine yerli ve millî öz eleştirilerimizi kullansak fena mı olur? 

Hakkıyle işletilecek olduktan sonra kurumların anayasa içerisinde olmasına da gerek yok aslında. Sağolsun iktidarımız, gerek torba yasaları ile olsun, gerek genelgelerle olsun, anayasal haklara aykırılıklarına bakmadan, aklından geçirdiği herşeyi Resmî Gazete’de yayınlıyor. Her gün, gece yarısını biraz “genelgeçer” bir saatte, yeni bir genelge ile biz kullara neyi yapıp neyi yapamayacağımız bildiriliyor. “Bu da genel, bu da geçer ağlama” türküsüyle karşılıyoruz biz de genelde... Çek tahsilatları ile ilgili son dakika torbası ile geçen bir kanun, piyasaları allak bullak edip ödeme-takas sistemlerini kilitleyince hemen bir genelge ile düzeltme yoluna gidildi, ama telâfi edilmesi zor hasarlar bıraktı. 

“Tam kapanamama” döneminde marketlerde satılabilecek-satılamayacak ürünler hususunda çıkan genelge de kafa karıştırdı. Tıpkı, yasaklı günlerde çalışma izin belgesi almadaki süreç gibi. Yasağın başlamasına saatler kala, e-devlet üzerinden başvuru yapılması gerektiği duyurulunca sistem kilitlendi. Israrla belgeyi almak isteyen bazı şirket çalışanları belgeyi günler sonra da olsa alabilirken şirket sahiplerinin muafiyeti olmadığı gibi garabetler ortaya çıktı. Şirketlerin faaliyet kodlarının yanlış eşleşmesi sonucu izin alamayanlar oldu, alt işverene bağlı olduğu için, muafiyet kapsamındaki bir yerde çalışsa bile belge çıkaramayanlar oldu, velhasıl, saç baş yolduran süreçte en son, elle yazılmış belgelerin de geçerli olduğuna dair genelge çıktı. 

O KURUM

Tabiî, daimiyen her can ermez bu sırra, bir bakarsın “masasına oturmayız” denilen Sisi ile ilişkileri normalleştirmek için diplomatik bir heyet gider Mısır’a... Koyun olup ağladılar ardı sıra, bu da genel, bu da geçer, ağlama!

Anayasada yer almamış ve hiçbir kanunda ya da genelgede adı konmamış olsa da işlediğine inandığım gizli bir kurumumuz var, TÜVİK: Türkiye Virüs İşleri Kurumu. Bu kurumun en önemli görevi, virüsle ilgili başta istatistiki bilgilerin yayınlanması olmak üzere her türlü düzenlemeyi yapmak. Aşısızlık oranları, “en filyasyon” rakamları, geçerli vak’a sayıları, vak’aların illere göre dağılımı, sürece güven endeksi gibi istatistikî veriler hep TÜVİK işi gibi geliyor bana. “Test sayısı sebeptir, vak’a sayısı sonuç... Öncelikle test sayısını düşürmeliyiz” yaklaşımı ile hesap yapılıyor olmalı. 

Salgının en başında, dünyanın her köşesine virüs bulaştığı halde bizde yok dedi TÜVİK. DSÖ tarafından pandemi ilân edilip ülkelere vak’alara göre yardım yapılacağı duyurulunca biz de açıkladık. Cümle âlem, başta Çin olmak üzere uluslar arası uçuşlara kısıtlama getirirken biz Çin uçuşlarını en son kapatan ülke olduk. Virüsle mücadele için müteahhitleri koruma tedbirleri getirildi. Maske dağıtımını devlet yapacak, satışı yasak dendi, e-devlet kilitlendi, kimse alamadı. PTT ile evinize gelecek dendi, gelmedi. Eczaneler eliyle bedava dağıtılacak dendi türlü aksaklıklar çıktı. En son satışına izin verildi de millet rahat bir nefes aldı, maske ile ne kadar rahat alınabiliyorsa... 

Başlamasına iki saat kala ilk sokağa çıkma yasağı ilân edildi, insanlar panikle sokağa fırladı. Tatil günlerinde kısıtlama yapıldı, iş günlerinde serbestçe dolaşıldı. Turist çekmek için normalleşmeye geçildi, bulaşma vak’aları tavan yaptı. Vak’a sayıları gizlendi, halkın iyiliği için dendi. Aşılar için geçen yazdan beri ülkeler sipariş verdi, anlaşmalar yaptı, TÜVİK bu sipariş işinde kime nasıl kıyak geçeceğine karar veremediği için geç kaldı. Elli milyon-yüz milyon, bugün-yarın, yaza-bahara gelecek diyerek sürekli farklı bilgiler verildi. 

Turistlerin göreceği bütün Türklerin aşılanacağı bilgisi ile rahatladık doğrusu. Cem Yılmaz’ın meşhur sorusu geliyor akla tabii: “Peki, biz de turistleri görebilecek miyiz?” Ülkemize gelecek turistlerden PCR testi istemeyecekmişiz. Yeter ki gelsinler, biz Ramazan’da teravihleri de iptal ederiz, bayramda eve kapanırız, isterlerse bir süreliğine ülkeyi boşaltıp gidebiliriz, biz kimiz ki turistler yanında. ‘Gel, ne olursan ol’larla çağrılan her turist cebi dolu dollar’la gelse iyi olur, 128 milyar doları denkleştirmek gerekecek. 

Otel sahibi Kültür ve Turizm Bakanımız, turizmi canlandırmak adına, 17 Mayıs’ta günlük beş bin vak’a siparişi verdi. Göreyim seni TÜVİK, aslansın sen, ne yapar eder, bu sayıyı (y/t)utturursun...

Link: https://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/tuvik_542476

Askıda Banayasa

Askıda Banayasa

Şahsıma ait Benokrasi treninin Banayasa isimli lokomotifini satışa çıkarmış bulunuyorum.
Korkmayın, benokrasi şimdilik kalacak, gideceğimiz yere tam varamadık henüz. Yolun aşağı doğru eğimli gittiğinin farkındasınızdır. Lokomotif, motor freni sebebiyle bu noktada bize yükten başka bir şey değil. Boşa bıraksak, tren daha hızlı gider yani.

Öncelikle, Rabbim Kemal Gözler’den saklasın, Banayasa az kullanılmıştır, tertemizdir. Full artı full AKsesuarlıdır. Yürütme aksamı son derece “muhayyer”dir (insan gerçekten hayret ediyor). Kelimenin tam manasıyla söylemek gerekirse, dosta gider. Düşmana da gider yapmaya yarar. Yürümesi için raya ihtiyaç duymaz, her yolda gider. Ray bana bir eğlence medet! Değişeni az olmakla beraber, Allah sizi inandırsın, hep orijinal parçalar kullanılmıştır. Bakımları hiç ihmal edilmemiştir. 2023 yılına kadar muayenesi yoktur.

Son bakımlarında neler yapıldı?

Dış bağlantıların olduğu kısımlardaki cuntalar yeni değiştirildi. Basama ile mekanik bağlantı arızaları giderildi, artık tek direksiyonla basama ve yürütme kontrolü yapılabilir hale geldi. Buna torklar birliği denir. Yargıratörü yenilendi. Modifiye yargıratör sayesinde, deyim yerindeyse egzoz bağırmaya başladı. İsteyen ustasını alıp öyle gelsin diyeceğim ama her usta da anlamayabilir bunu, arıza sanabilir. Egzozdan bahsetmişken, öyle güçlendi ki –afedersiniz- atlet tıkamaya pabuç bırakmaz.  Atletik yapılı veya zinde kuvvetler durduramaz artık. Çok havalı bir sesi var, gürültüden hoşlanmasanız bile uzaktan sesinin çok hoş geldiğini bilmenizi isterim.

Balans ayarı 1997 yılında yapılmış olup, milim sapma yaptığı görülmemiştir. Önceden manuel olan vites kaldırıldı, artık otomatik bir vitesi var. Yeni vitesi ile o kadar hızlı çalışıyor ki inanamazsınız. Milli marş motoru hiç teklemez, anında devreye girer ve motorda ateşleme yapar. Üzerindeki boyalar keyfe keder değiştirildi, kaza yaptığını falan düşünmeyin. Önceden parlement mavisi renkteydi, şimdi kızıl elma renginde. Baskı-balata takımının özellikle baskı tarafı güçlendirildi. Yağını suyunu da sağolsun bizim arkadaşlar hiç eksik etmezler. Banayasamızda medeni yağ kullanılmaktadır. En kaliteli yağ markası bildiğiniz gibi Medyağ. Biz de yağı hep oradan temin etmekteyiz, başka yağı hayatta koydurtmam.

Takas düşünmüyoruz, lütfen ciddi alıcılar arasın. Alacaklara şimdiden hayırlı olsun. Dosta gider demiştik, Kırım-Kongo, Uganda, Cibuti, Ruanda, Somali... Sözüm size; arabaya taş koydum civanlarım, ben bu yola baş koydum. Sizi alacak diye civanlarım, satış ilanı koydum. Ama görüyorum ki, sizde de alacak güç yok. Ne yapalım, satamıyorsak askıya koyarız, ihtiyacı olan biri alır artık... Askıda banayasa kampanyamız başlamıştır!
Link: https://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/askida-banayasa_520606

Fesih-Fetih

Referandum tarihi olan 16 Nisan’a kalan süre azaldıkça, siyasî cenahtaki sansasyonel haber sayısı artmaya başladı.
 
Daha doğrusu, bazı sıradan haberler sansasyonel bir tarzda sunulup gerilim arttırılmaya çalışılıyor gibi görünüyor. Her zaman işe yarar mı bilemem, ama popülist siyasetçinin artan gerilimi oy akımına nasıl dönüştürdüğünü Trump örneğinden yola çıkarak fizikteki “OHM kanunu” ile daha önce anlatmıştık.

Değişiklik önerisini getirenler, öneriyi tam olarak içselleştirmemiş olduklarından mıdır bilinmez, bir türlü muhtevasını ayrıntılı bir şekilde anlatmıyorlar. Anlattığını iddia edenler de milletin aklıyla alay eder gibi ezbere dayalı sözler sarf ediyorlar. Meclis’in ve hükümetin artık halk tarafından seçileceğinin söylenmesi, meclis denetiminin arttırılacağını iddia eden slogan gibi. Bugüne kadar meclisimizi ve hükümetimizi seçenler kimlerdi acaba? Her kimse, özellikle son zamanlarda kötü seçim yapmışlar zannedersem, iktidar partisinin reklâm panolarına bakınca bunu anlıyorum ben. Gensoru hakkı elinden alınan bir meclis 600 milletvekili ile tabiî ki daha güçlü hale gelecek. 550 sayısı aritmetik işlem yapmak için kolay bir sayı değil. Oysa 600 düz bir rakam, yarısı ne eder, üçte ikisi kaç olur, beşte üç oran için kaç milletvekili gerekir sorularını artık sokaktaki vatandaş da hesap makinesi kullanma ihtiyacı hissetmeden hemen bilecek. İkiye, üçe, dörde, beşe ve altıya kolayca bölünebilen bir sayı bir kere…

Tasarının TBMM’den geçişi yangından mal kaçırır gibi oldu. Üzerinde yeteri kadar tartışma yapılamadı, yapılan konuşmaların çoğu canlı yayınlanmadı. Seçim takviminin açıklanması ve kampanyaların başlaması ile birlikte, “Evet” cephesi, “neden evet?” sorusuna “çünkü falancalar, filancalar ve feşmekâncalar ‘Hayır’ diyor!” diyerek açılış yaptı. Bu çalışmanın yeteri kadar heyecan uyandırmadığı düşünülmüş olacak ki, “hayır” oyu vereceklerin terörist ilân edildiği safhaya geçildi. Halk nezdinde çok tepki alınca bazıları doğrudan söylemeyi bırakıp “tabiî ki her hayır diyen terörist değil, ama bütün teröristler de hayır diyecekmiş, konu komşu öyle diyor” demeye başladı.
Taksim’e cami inşaatının başlaması ve bir kaç kurumda bugüne kadar neden yapılmadığı bilinmeyen ve anlamsız olan başörtüsü yasağının kaldırıldığına yönelik adımlar seçim düzlemini din-iman çerçevesine çekemedi, çünkü kimse bu oyuna gelip manasız bir tepki vermedi. Rota Avrupa’ya çevrildi. Haç ve hilâl kavgasına dönüştürme çabaları sonucunda yeni “Avrupa fatihlerimiz” oldu. 16 Nisan sonrası daha ne fetihler bekliyor bizi, kimbilir; Suriye’de kırmızı çizgilerimizi alt üst eden ABD ve Rusya, ezana bile tahammülü olmayan İsrail… AB ülkeleri ile yaşanan diplomatik krizler ne kadar oy kazandırdı bilmiyoruz, ama bu krizlere bağlı olarak gerek ülkemiz ve gerekse Avrupa’da yaşayan vatandaşlarımız açısından pek çok kayıplar yaşanacağı belli oldu.

Düşman arayışlarında tekrar iç pazarlara dönüldüğü zamanlardayız. Hükümet erkânı durmadan muhalefete yükleniyor ve özellikle muhalefet liderinin ismini vererek hakaretler ediyor. Troll hesaplardan sürekli bir ikinci darbe geleceği korkusu yayılıyor. Çikolata reklâmlarında bilinç altı darbe mesajları aranmaya başladı. Bu manada “kekimi ye, beni yeme”, “hizmet ışık hızında, her şey yolunda” sloganlarına sahip reklâmlar troller tarafından yeterince tartışılmadan geçti zannedersem. Yeter ki maksat bir düşman oluşturmak olsun, her cümlede darbeye gidecek bir yol bulunur. Paranoya, olmayan bir Mazlumder Bingöl Şubesi’ni kapatmaya kadar gidebilir.
Önerilen “Partili Cumhurbaşkanlığı” sisteminde meclisi feshetme yetkisi polemik konusu oldu. Cumhurreisi, “Fesih yetkisi nerede var, gösterin” dedi. İktidar partisinin bizzat hazırladığı seçim kitapçığında “Fesih yetkisi yeni sistemde seçimlerin karşılıklı olarak yenilenmesi yoluyla gerçekleşebilecektir. TBMM 3/5 çoğunlukla, Cumhurbaşkanı da dilediği zaman bu yetkiyi tek başına kullanabilir” ifadesi geçmesine rağmen Adalet Bakanı seçim yenileme yetkisinin fesih anlamına gelmeyeceğini savundu.

Anayasa teklifinde mana olarak, AKP kitapçığında ise bizzat bulunan “fesih” inkâr ediliyorken, kelime olarak da mana olarak da bulunmayan “fetih” beklentisi içinde olunması garip doğrusu…
Link: http://www.yeniasya.com.tr/adnan-nacir/fesih-fetih_428065

Öne Çıkan Yayın

Siya-Nur

Siya-Nur     Ülkemizde maddi felaketler, yetkili şahısların kendileriyle olan etkileşimine göre ikiye ayrılır: İlk kısım, üzerinden mağd...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

İlgili Diğer Yazılar: